మా ఇంటి ‘శోభ’

మా ఇంటి ‘శోభ’

రచయిత :: మంజీత కుమార్

పుట్టింట్లో గారాల ‘చిట్టి‘వి
అత్తింట్లో పెద్ద కోడలివి
వచ్చిపోయే బంధువులు
ఇంటినిండా మనుషులు
వంటగదిలోనే మగ్గిపోయావు
నాకు గుర్తున్నాయి ఆ రోజులు

కుటుంబపోషణ కోసం నాన్న
ఎక్కడెక్కడో ఉద్యోగాలు చేస్తుంటే
ఆడపిల్లలను ఒంటరిగా పెంచావు
ధైర్యం, మంచిచెడులు నేర్పుతూ
మా కాళ్లపై మేము నిలబడేలా చేసావు

నాన్నపై ఆడపిల్లలకు ఉండే సహజ ప్రేమ
మా ఎదుట నువ్వన్ని సేవలు చేస్తున్నా…
మా కోసం ప్రతీక్షణం పరితపిస్తున్నా..
డాడీనే ఇష్టమని మేమంటున్నా
నవ్వి ఊరుకున్నావు

మాకు పెళ్లిళ్లు, కాన్పులు చేసావు
మనవళ్లు, మనవరాలిని చూసి మురిసిపోయావు
నీకంటూ కోరికలే లేకుండా
మా కోసం, మా పిల్లల కోసం పరితపించావు

చివరికి నాన్న దూరమైన క్షణాన
నీ బాధను గుండెల్లో దాచుకుని
విషాదంలో మునిగిన మాకు
మనోధైర్యం ఇచ్చావు
నాన్న లేని లోటు తీరుస్తూ
మాకు అమ్మానాన్నవు నువ్వే అయ్యావు

నీ గుండె నిబ్బరం, ఆత్మ విశ్వాసం
మమ్మల్ని నడిపించే విజయపథం

ఎన్నో తప్పులు చేసుంటాం
ఎప్పటిలాగే క్షమిస్తూ దీవిస్తూ ఉండు…!