“అమృతం“
రచయిత :: కమల’శ్రీ’
అమ్మతనం లోని కమ్మదనం
ఎంత హాయో అన్నది
నీవు నా కడుపున
పడిన నాడే తెలిసింది…!!!
చిరునవ్వులు చిందిస్తూ
నా ముందు తిరుగాడుతుంటే
ప్రాణాలుపోయే పురిటినొప్పి
( నే అనుభవించలేదు కానీ)
సైతం గుండు సూది గుచ్చినట్టే…!!!
ఘల్లుఘల్లు మనే
మువ్వల పట్టీలు ధరించి
ఇల్లంతా తిరుగాడుతుంటే
ఆ మహాలక్ష్మే ఇంట్లో
తిరుగుందనే భావన…!!!
రంగురంగుల బట్టల్లో
కంటిముందర కదలాడుతుంటే
ఆకాశంలోని హరివిల్లే
నేలమీద వాలిందా అన్న భావన…!!!
నే పక్కనుంటే పడుకుంటూ
లేకుంటే ఇల్లంతా వెతుకుతూ
అమ్మా అమ్మా అంటూ నువ్వు పిలిచే
ఆ పిలుపు నాలోని నవనాడుల్నీ
చైతన్య పరుస్తోంది…!!!
మరణశయ్యపై ఉన్న
వారిని సైతం బ్రతికించే
అమృతమే
అమ్మా అన్న పిలుపు…!!!
ఆ పిలుపు అందుకునే
అమ్మలదే భాగ్యం
అంతటి భాగ్యం
నాకు లభించేందుకు
మూలకారణం నాకు జన్మనిచ్చిన
మా అమ్మ…!!!
సహనం ప్రేమ ఓర్పు
అన్నీ కలగలిస్తే మా అమ్మ
ప్రేమకి ప్రతిరూపం నీవు
మా అందరి ఆశాదీపం నీవు…!!!
ఎన్ని జన్మలెత్తినా
నీ రుణం తీర్చుకోలేము…!!!