వానొస్తే…?
రచన: దాకారపు బాబూరావు
వానొస్తే….?
ఇంతకు ముందుచినుకుల్లో తడుస్తున్న తలకు పుస్తకాలను గొడుగులు చేస్తూ అల్లరి కెరటాలమైయ్యేవాళ్ళంకదూ…….?
నిండా తడిచిపోయిచెట్ల మీదమునగదీసుకున్న పక్షులకు మల్లే వణుకుతూఇళ్లకుచేరుకునే వాళ్ళంకదూ…..?
వళ్ళంతా తడుపుకుని
గూటికి చేరినకోళ్లకు మల్లే ఇళ్లకు చేరినప్పుడు
చిరుకోపంతో తలతుడుస్తూ
ప్రేమ చెంగయ్యే అమ్మను చుట్టేస్తూఉబ్బితబ్బిబ్బు అయ్యేవాళ్ళం కదూ…?
వానచెట్టుమీద నుంచి ఐదు పీరియళ్లకు ముడుచుకున్న క్లాసుల పిట్టల్ని చూసి చప్పట్లు కొట్టి తెగ అల్లరి చేసేవాళ్ళం కదూ……?
అల్లరల్లరిగా వదులుకున్న కాగితప్పడవల్లో మెత్తగా జారిపోయినఅప్పటిప్రాయం ఇప్పుడొక సున్నిత జ్ఞాపకంకదూ……?
ఇప్పుడు వానొస్తే ప్రేమగా తల తుడిచే అమ్మేదీ..?
ఆన్లైన్ గొడుగుల్లో తలలు దాచుకుంటున్నాం అందుకేముసురు గోతుల్లో పడికొట్టుకు పోతున్నాం..?
అల్పపీడనంతోమేఘం ఎప్పుడు చినుకు పరామర్శ చేసినా
పొంగే అనాలోచితవాగుల్లోనూ తెగిపడే స్వార్ధపు అలుగుల్తోనూ చిరునామా దొరకని ప్రశ్నలం అవుతున్నాం కదూ…?
అప్పుడు వానంటే ఓ!అల్లరి పడుచు పిలుపు
ఇప్పుడు వర్షం అంటే
తెగి మనిషికి గురుతులే లేకుండా చేస్తున్న
ప్రకృతి ప్రకోపం కదూ….?