ప్రేమ సామ్రాజ్ఞి
ఎదలో మాధవుడి అలికిడి
హృదిలో తీయని అలజడి
అందమైన వెన్నెల రేయి
కలువ కన్నుల రాధ కంటికి
కునుకు దరి చేరదాయే
రాధ మది అంతా మాధవుని తలపులే
ఊసులెన్నో గుండెల నిండా చేరి గుబులు రేపుతునుండే
వాల్చిన తనువు వీణ అవునేమో తన చేత
అర మోడుపు కన్నుల అలవి కాని ఆరాధన
పరువం భారమయ్యే పరవశం
గోపికల ఆట పాటల్లో తేలియాడే
గోపాలుడు ఆలసించిన కొద్దీ
అడవి కాచిన వెన్నెల అవుతున్న
ఈ అందమైన రేయిన
రాధమ్మను విరహం వేధిస్తూ ఉన్నా
నంద కిశోరుణ్ణి నిందించక
కృష్ణుడి స్మృతులలో పులకితురాలవుతోంది
జగన్నాథుని సర్వ గత చైతన్యం రాధ
మోహనుడి ప్రేమ సామ్రాజ్ఞి రాధ.
పొన్నలు నిండిన బృందావనం
యమునా తీరం, పండు వెన్నెల
రాధ కృషుల ప్రేమ తత్త్వానికి
సాక్ష్యాలుగా నిర్మల గీతాలు ఆలపిస్తున్నాయి
రచయిత:అనురాధ కోవెల