చీకటి చెప్పే ఊసులు
రచన:: పద్మావతి తల్లోజు
పడమటన సూర్యుడు పక్కేయగానే,
నల్లటి దుప్పటితో సిద్ధమవుతోంది చీకటి!
మిణుకు మిణుకుమనే చుక్కల్ని తోడుగా తెచ్చి,
ఆశల రహదారిలో తారలు లెక్కించి,
అలసిసొలసి నిద్ర పొమ్మంటోంది!
పక్షులను గూటిలోకీ,పశువులను పాకలోకి
తరిమికొట్టి పగలబడి నవ్వుతోంది!!
పసి పాపలకు, లేని బూచొన్ని చూపించి ఝడిపిస్తోంది!
అంతలోనే,జోలపాడి, జోకొట్టి నవ్వులు పూయిస్తుంది!
ఆలుమగల ప్రతిలడాయి అంతమొందిస్తోంది నిశిరేయి!
ఇక..,వారి బ్రతుకు పున్నమంత హాయి!!
కాలానికి కనబడకుండా తప్పులు చేయమని ఉసిగొల్పుతోంది!
అంతలోనే..,
చీకటి వెనకే వెలుతురుందని ఆశలు చూపి ఆగమంటుంది!!
కీచు రాళ్ల రొదకు తన భాగస్వామ్య మిస్తూ..,
విరామమెరుగని జీవితాలకు విశ్రాంతినిచ్చే నెపంతో,
కనురెప్పల చాటున చేరి ఓ కమ్మని కలై కబుర్లు చెబుతుంది!
మనసున్న మనిషి ఉంటే, ఆ మనసుకు చెవులు ఉంటే
చీకటి చెప్పే ఊసులెన్నో..,
***