దృక్కోణం
రచన: వాడపర్తి వెంకటరమణ
అదక్కడ ఎన్నేళ్ళ నుంచి ఉందో…
దానికెంత వయసుంటుందో…
నాకైతే ఇప్పటికీ తెలియదుగానీ
తపోవనంలో కూర్చున్న మౌనమునిలా
కదలక మెదలక నిశ్చలంగా
దీర్ఘముద్రలో ఉంటుందెప్పుడూ
గుండెలో బాధల బడబాగ్ని రగిలి
దేహాన్ని దహించేస్తున్నప్పుడు
హృదయ ఫలకంపై ఉన్నపళంగా
కష్టాల పిట్టలు వాలినప్పుడు
సాంత్వన ఫలాలను ఏరుకోవడానికి
అక్కడకే వస్తుంటానెప్పుడూ
అది నన్ను అమాంతం అక్కునచేర్చుకుని
నాలో దిగులు మేఘాల్ని చెదరగొట్టి
కొన్ని ఓదార్పు వచనాల్ని చెప్పి
నన్ను పునరుత్తేజుడ్ని చేస్తుంది
అందరికీ అదొక బండరాయిగానే తెలుసు
బహుశా మనసుతో చూస్తున్నానేమో
నాకు మాత్రమే ఆ రాతిలో
చిప్పిల్లుతున్న తేమ గురించి తెలుసు
దృక్కోణంలోనే తేడా… అంతే!