కలలా కరిగే కాలం
(తపస్వి మనోహరం – మనోహరి)
రచన: చంద్రకళ దీకొండ
బాల్యంలో…
వాన కురిసినా…
మెరుపు మెరిసినా…
హరివిల్లు విరిసినా…
కాగితపు పడవ నీటి పై తేలినా…
అంతా గారడీ!
కౌమారంలో…
ప్రేమికు(డు)రాలు నవ్వినా…
మాటలు రువ్వినా…
క్రీగంటి చూపులు విసిరినా…
కనులు కనులు కలిసినా…
అంతా కనికట్టు!
యవ్వనంలో
నవదంపతులకు
కలిసి విహరించినా…
అడపాదడపా కలహించినా…
మౌనంగా ఉన్నా…
మాటలతో విసిగించినా…
అంతా ఇంద్రజాలం!
వృద్ధాప్యంలో…
సంతానం చిలిపి చేష్టలు తలచుకున్నా…
గతించిన కాలం గుర్తుచేసుకున్నా…
పౌత్రుల ముద్దు ముచ్చట్లతో కాలం గడుపుతున్నా…
నెరసిన జుట్టును, వడలిన దేహాన్ని గమనించుకున్నా…
అరే… కాలం కలలా కరిగిపోయిందే!
ఇదేనేమో కాలం చేసే మహేంద్రజాలం!!