కరుణరసం
(తపస్విమనోహరం అంతర్జాల తెలుగు సాహిత్య పత్రిక)
రచన: వేల్పూరి లక్ష్మీనాగేశ్వరరావు.
జగమంత కుటుంబం నాది
జగడాలే తప్ప కలిసినది లేదు
ఎవరికి ఎవరితో సంభంధం లేదు.
సుఖంలో అందరూ నీ తోనే ఉంటారు
దుఃఖంలో ముఖం చాటేస్తారు
ప్రపంచములో నీవే అన్ని అని పొగుడుతారూ
నీకే మంటపెట్టి దహిస్తారు
దేముడినే మోసం చేస్తుంటారు
మనుషులను ఎందుకు వదిలేస్తారు
స్వార్థపూరిత మానవ జన్మ
పునరుద్ధరించబడాలి.
మానవ జన్మ మనుగడకు కరుణ ఒక ఇంధనం సాటి మనిషి నడిరోడ్డు మీద గుండెనొప్పితో పడిపోతే
అభం, శుభం తెలియని ఆడపిల్ల
పరుగున వెళ్లి నోటిలో నోరు పెట్టి
గాలి వాయువులు అందించి
ప్రాణం నిలబెట్టడం ఒక కరుణరసం
ఆస్పత్రిలో ముక్కు ముఖం తెలియని బాధితులకు తన రక్తం అందించి ప్రాణం నిలపడం
మానవజాతి మనుగడకు నిలువుటద్దం!
పుడమిని కరుణ రసం తో, నిలువెల్లా
తడిపి, జగతిని నిత్యకళ్యాణం పచ్చతోరణంగా
విర సిల్లెలా ప్రతి మనిషి పాటుపడాలి.
పాపం పుణ్యం తెలియని పసికందులు కూడా
నోరులేని జీవుల దాహం కొరకు,
తమకు లేని శక్తిని కూడా ప్రయోగించి,
పాతాళంలోని జలాన్ని పైకి తీసుకువచ్చి,
వాటి దాహం తీర్చడమే, ప్రతి మానవునకు ఆదర్శప్రాయం!