(అంశం:: “చాదస్తపు మొగుడు”)
మా సెడ్డమంచి మొగుడు!
రచయిత :: రాజ్
మొగోడు.. మనసున్నోడు
పేమున్నోడు.. పౌరుషమున్నోడు
పెనివిటి అనుకున్నా నే.. ఓలప్పి!
ఇదేందే..అప్పి!
లేసింది మొదలు
ముందెందుకు లేసినవ్ అంటడే..
సర్నే గంద అని!
కాసింత మొద్దు నిద్ర తీత్తే..
బారెడు పొద్దెక్కే దా…కా…
పడుకున్నావెందే!
నీయయ్య జాగీరు అనుకున్నావ ఏందే!
అంటడు!
ఆప్పి!
కూడు తిందువు రా..మావ అంటే
ఏందమ్మి..
నీ సేతి గెంజి నీళ్ళు తాగి..
డైరెట్టుగా.. సొర్గానికి పొమ్మంటవ ఏంది!
కాసిన్ని మంచినీళ్ళు ఇత్తే..
గా ఈరిగాడి దగ్గర నాలుగిడ్లీ తిని..
పనికి పోతాలే! అంటడు!
అప్పి..
ఏమని సెప్పుకోవాలే
నా చాదస్తపు మొగుడు తో.. కట్టాలు!
మావ..
రేతిరికి..రొయ్యల పులుసు సేసి
తాన్నం సేసి..నీకోసం ఎదురు సూత్తుంట
బేగ ఏలిపొచ్చెయ్ మావ! అంటే
ఆ..అబ్బో..సుందరాంగి
నువ్వు తాన్నం సేసెయ్ గానే
నీ మందం అరిగిపోయి..
అందం వచ్చెత్తది మరి!
సాల్లే సంబడం..
నీ మందం..మొదటి రేతిరే సూసి
సొమ్మసిల్లి న .. మరిసిపోయావ ఏందే!
సూసావ అప్పీ..నా మొగుడు..
పరాసికాలు
అయినా.. అప్పి
యే మాటకామాటే సెప్పుకోవాలే
చాదస్తం ఉన్నది గానీ
నాకు కట్టం వత్తే..మాత్రం..
ఓర్సుకోలేడే…!