నవ్వుతూ బతకాలిరా
రచయిత:అలేఖ్య రవికాంతి
పుట్టినప్పుడు మనమేం పట్టుకొచ్చినామని
పోయేటప్పుడు కొంటపోనీకి
తల్లిదండ్రులిచ్చిన ఈ దేహం
దేవుడు పోసిన జీవం తప్ప!
జననం నుంచి మరణం వరకు
జరిగే ప్రయాణంలో ఎన్నో
ఊహించని మలుపులు
కొన్ని సందర్భాలు
నవ్వుల పువ్వులు పూయిస్తే
మరికొన్ని హ్రుది ఓర్చలేని
గాయాల గాట్లు మిగులుస్తాయి
రెప్పపాటులో జరిగే
ఎన్నో క్షణాల అనుభవాల
సంగ్రామమే జీవితం కదా!
ఈ రెప్పపాటు క్షణానికై
ఎందుకు స్వార్థాలు!
ఎందుకు ఈర్ష్యా ద్వేషాలు!
చిన్న చిరునవ్వు ధరిస్తే చాలు కదా
ఈ వసుధైక కుటుంబంలో మనకింత చోటుకై
మనం పుట్టినప్పుడు
స్వాగతించే వారు నలుగురు
మనం పోయినప్పుడు పాడే మోసి
సాగనంపే వారు నలుగురే కదా
బతికున్నంత కాలం
నలుగురితో నవ్వుతు బతుకి
నవ్వులు పంచుతూ బతికితే
మనిషి ఆత్మ ఈ దేహాన్ని విడిచిన క్షణం
ఆ దేవదూతే దిగిరాదా
స్వర్గానికి తీసుకుపోనీకి రెక్కలు
కట్టుకుని మరీ!!
***