నీ నామ జపం
రాధ ఓడూరి
చెలీ! ఏమని చెప్పను…!?
వెచ్చని సూరీడుని చల్లని చందమామ తన కౌగిటి బంధించిన వేళ…
నా మనసులో చీకటి తెరలు కమ్ముతున్న సమయాన
పిల్లగాలుల అల్లరి నా మేను తాకుతుంటే …
మా మల్లె పందిరి వైపుచూడగా…
అందంగా అల్లరిగా నవ్వాయి ఆ మల్లెలు
ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ “ఏమిటా నవ్వుకు అర్థం” అని అడిగా…మళ్ళీ తళుక్కుమని అందంగా హొయలు పోతూ! పిల్ల తెమ్మెరలకు కబుర్లు చెబుతున్నట్లు…”ఓయ్! చీకటిని కూడా ఆస్వాదిస్తూ మాలాగా అందంగా నవ్వరాదే…
మాకు ఒకరోజే జీవితం అయినా అందంగా లేమూ..
అనేంతలోనే..!
మనస్సులో ఎక్కడో దాక్కున్న ఊహలు సీతాకోకచిలుకల్లా రివ్వున ఎగిరాయి…సంపంగి పూల సువాసనల వలే నా నాసికా శ్వాసలో కలిసిపోయిన
నీ నామ జపం ఒక్కసారిగా ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తూ…
మన రేపటి కలల సౌధానికి ఊపిరి పోస్తోంది