తడవని వాన
రచయిత :: సుజాత.కోకిల
నా కళ్లు తెరిచి చూడగానే కనిపించే,
నా నేల రాజువు నీవే…
నాలో ఇప్పటీకి ఎప్పటీకీ తరగని ప్రేమను కురిపించిన మన్మథ రాజువి నీవే…
నీ పెదవులపై తుమ్మెదలా వాలి తేనె జల్లులను కురిపించిన మన్మథుడివి నీవే…
నా నుదిటిపై మెరిసే తిలకం నీవే…
నా సిగలో మేరిసే చంద్రవంకవు నీవే…
నా ఊహకందని నీ ప్రేమ నాపై ఉందని నేను
ఊహించలేదు…
నీవు అందనంత దూరంలో వున్నా నా ప్రేమ గాలి
నీ వైపే పయనించేది…
మన దారులు దూరమైన కలువని రోజు అంటూ ఉండదు…
నేను లేనిదే నీవు లేవు నీవు లేనిదే నేను లేను
మనం లేకుంటే సృష్టి లేదు…
అదే నీవు వెన్నెల విరజిమ్మే చంద్రుడివీ నేను అందాలను వెదజల్లే ప్రకృతి కన్యని…
మనపై మనకే ప్రేమ లేకుండా చేస్తున్నారు
మనల్ని దూరం చేసుకుంటూన్నారు…
చక్కటి పాడి పంటలను ఇచ్చే నేల తల్లిని ఉన్నాను
నీన్ను కాపాడుకునేందుకు పైన నేను ఉన్నాను…
మనం ప్రకృతిని కాపాడుకుందాం మేఘాలను
వచ్చేలా చేద్దాం…