ఎలా ఆరాధించను
(తపస్విమనోహరం అంతర్జాల తెలుగు సాహిత్య పత్రిక)
రచన: సావిత్రి కోవూరు
ఎవరూ లేని ఏకాంతంలో ఏకాకిగా ఉన్న తరుణంలో భావరహితమైన నా భావనలోకి శరవేగంగా దూసుకొచ్చావు,
వేచి చూడని వేలుపులా వరాలెన్నోఅందించావు, మది మురిపించే శీతల పవనంలా ఆత్మీయుడివై అలరించావు,
పెన్నిదిలా దరిచేరావు, ప్రణయంలో ముంచెత్తావు,
నవ్వే ఎరుగని నా ఆధారాలకు, నిరతం విరిసే వాడని నవ్వులే నేర్పావు,
ప్రేమే తెలియని నా జీవిత వనములో ప్రేమ విరులను పూయించావు,
సౌరభాల చవి చూపించావు, అనుబంధంతో పెనవేశావు,
అల్లల్లాడే నా హృదయ జ్యోతిలో ప్రేమ చమురును ఒలికించి,
కరము లడ్డుతో కాంతిపుంజములు పెంచావు,
అనురాగముతో నా మదిలో స్థానం పొందావు,
నీ హృదయ పీఠమున దేవేరిగ నిలిపి,
నిత్యార్చనలతో నిరతము నన్ను మెప్పించావు, నాదనునది ఏమీ లేని నిరుపేదను నేను,
ఏమి సమర్పించను, ఎలా నిన్ను ఆరాధించను.