అంశం: నిశిరాత్రి
మైమరచిన నిశిరేయి
(తపస్వి మనోహరం అంతర్జాల తెలుగు సాహిత్య పత్రిక)
రచన: జయ
ఇరు మనసులు మైమరిచి పోతూ
ఇరు దేహాలు పులకించిపోతున్నపుడు
ఒకరి కళ్లలో ఒకరు చూసుకుంటూ
మన గుండె చప్పుళ్ళే
మన కలయికకు మంగళవాయిద్యాలుగా
మన చేతులే పూలమాలలుగా
నీ తొలి ముద్దే నా నుదిటిన సింధూరంగా..
నా పెదువులే నీ నుదుటిపై బాసికమై..
మన తనువుల తన్మయత్వమే నా మెడలో తాళి బొట్టుగా..
మన ఇరుదేహాల నిట్టూర్పుల ఆవిరులే అగ్నిహోత్రంగా..
పెనవేసుకున్న తనువుల చెలగాటాలే ఏడు అడుగులుగా..
స్వర్గధామమైన మన మనసులు
ముత్తైదువలుగా
చేమిర్చిన మన కళ్లనుండి జాలువారు ఆనందభాష్పలే
మన నూరేళ్ళ జీవితాన్ని జ్ఞాపకాల కౌగిలిలో
ఒదిగిపోమ్మన్ని దీవించే అక్షింతలుగా…
ఆధమరచి ఒదిగిపోవాలి ఇరుదేహాలు ఒక్కటిగా
ఆ నిశి రాత్రి కావాలి, మన
మది మధురోహల పరిమళాలు వెదజల్లే
వెన్నెల రేయి గా..