ప్రపంచ వీధిలో చీకటి దీపాలు
రచన: బొప్పెన వెంకటేష్
ఆకలి పాశమే గొంతు నులిమింది అమ్మా అన్న పిలుపే ఆర్థనాదం అయ్యింది పాలుగారే బుగ్గలు నీరు గారిపోయాయి నిర్మలమైన మనుసులు నిర్మానుష్య మయ్యాయి చిరిగిన బట్టలే చెరగని ధీమా ఇచ్చాయి చెదిరిన జుట్టు మాసిన ముఖం మసిబారిన బ్రతుకులు చెత్త కుప్ప స్థావరాలే పట్టు పరుపులయ్యాయి బోసిపోయిన పసిడి బాల్యం చీత్కారాలు ఈసడింపులు చిదిమేసిన పసితనం గుప్పెడు మెతుకుల కోసం గగ్గోలు పెడుతోంది బాల్యం ఆధారం లేక బ్రతుకు అతలాకుతల మవుతోంది పలక బట్టే చేతులు పాచి పనులు చేస్తున్నాయి గమ్యం గందరగోళంలో పరిభ్రమిస్తోంది బంగారు బాల్యం బూడిద అవుతోంది చేయని తప్పుకు కానరాని కాటిన్యం నిగ్గుతేల్చిన సమాజంలో సిగ్గుచేటు పరిణామాలు నా(లా)యకుల రాజ్యంలో న్యాయం ఎక్కడుంది వీధి బాలల దైన్యాలు దహించుకు పోయేదెప్పుడు వీధి బాలల వాణిని వినే వారు ఎవరు
***