బలైన ప్రాణాలు
రచన: సుజాత. కోకిల
ఏ బాధలు లేక మనసు ప్రశాంతంగా
ఉన్న వేళలో.
చిరు గాలిలా వచ్చి ముళ్ళులా గుచ్చి ఏమి తెలియనంటే ఉండి పోయావు.
ప్రేమబందాలతో పెనవేసుకున్న జీవితాలను
అతలాకుతులం చేసి దిక్కులేని పక్షులను
చేసావు.
మేము ఏం పాపం చేసాము.మాకు శాపంగా
మారావు.
బందాన్ని పెనవేసుకున్న హృదయాలు దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా ఆర్తనాదాలు చేస్తున్నాము.
మా ఆర్తనాదాలు వినిపించడం లేదా విని కూడా విననట్టే ఉన్నావా
అందరూ ఉండి కూడా దిక్కు లేని అనాధల్లా తరిమేస్తున్నావు
మనసు లేని పాషాణం ఆకారం లేని
నీవు అయస్కాంతంలా పట్టుకున్నావు.
కనబడని మృగానివి కనివిని ఎరగని పిశాచానివి పట్టు వదలని అంటూ రోగానివి
కళ్ళు తెరువని పసిహృదయాలు ఏం పాపం చేసారని బలి తీసుకుంటున్నావ్
నీ కోరలలో చిక్కుకున్న మానవులము. ఎమి చేయలేని నిస్సహాయులం.
ఈ ఒక్కసారియైన మా మాట విని అందనంత దూరాలకు వెళ్లిపో వెళ్లిపో
***