కాలం నేర్పిన పాఠం
రచయిత :: స్వాతికృష్ణ సన్నిధి
కాలం క్రమశిక్షణ నేర్పుతోంది..
పరిస్థితుల బెత్తంతో కొడుతోంది
తానే ఓ గురువై..
అందుకేనేమో
నా మూర్ఖత్వం మంచులా కరిగిపోయింది..
నేనే నియంతననే వెర్రి అహం తలకెక్కిన ఉన్మాదిని.
నా కనుసన్నల్లో నలుగురుండాలనుకునే మదాంధకారిని..
గతాన్ని,వర్తమానాన్ని శాసించినవాడను..
భవిష్యత్తు ఊరుకుంటుందా
ప్రలోభానికి లోనైన నాకు..
అపజయాల ఆకృతి ఎదురునిలిచింది..
అనుభవపు కత్తి ఆశల తోకను కత్తిరించింది..
ఎదురుదెబ్బల తాకిడితో
మిన్నంటిన విసురుచూపులను
మన్నుకు దించింది..
లేకుంటే..
అంధకారంలో కూరుకున్న నేను
మంచితనంలో వెలుగును చూసేవాడినా
కరుకుతనాన్ని కూడగట్టుకున్న నేను మానవత్వపు అర్ధాన్ని గ్రహించేవాడినా..
సకాలంలో కాలం గట్టి పాఠం నేర్పింది..
జీవన యానం అడవి కాచిన వెన్నెల కాకుండా
జీవిత సారాన్ని బోధించింది..!!