కలవరమాయే మదిలో
రచన: క్రాంతి కుమార్
కలిసే అప్పుడు తెలియలేదు
విడిపోయే క్షణం ఎదురవుతుందని
ప్రేమించే అప్పుడు తెలియలేదు
మదిని బాధించి సాధించేది ఇదేనని
మనసును ఇచ్చేటప్పుడు తెలియలేదు
కంటికి కనిపించని గాయం చేసి వేధిస్తుందని
ఊహల్లో విహరించినప్పుడు తెలియలేదు
ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసి ఊపిరి తీస్తుందని
మత్తైన మాటలు విన్నప్పుడు తెలియలేదు
ముళ్ళులా ప్రతిక్షణం గుచ్చుతుంటాయని
మెరిసిపోతున్న కళ్ళకు తెలియలేదు
కన్నీటి సెలయేటి సంగమంలో తడవాలని
అడుగులో అడుగునై వెళుతున్నప్పుడు తెలియలేదు
ప్రయాణం మధ్యలోనే గమ్యం మర్చిపోతానని
తన్మయత్వంతో పరవశించిన మనసుకు తెలియలేదు
ఆనందాన్ని ఇచ్చిన స్మృతులు వెంటాడతాయని
సంతోషంలోనే కాలం ఆగిపోతే బాగుండేదేమో
క్షణక్షణానికి బాధపడుతూ మరణం పొందలేకున్నా