మారు

మారు
(తపస్విమనోహరం అంతర్జాల తెలుగు సాహిత్య పత్రిక)

రచన: మంజీత కుమార్

ఎదిగిపోతుంటే ఎదలో ఏడుపు
పొగుడుతుంటే పొడుచుకొచ్చే కోపం
ఈర్ష్య అసూయ మధ్య నిత్యం చిత్రవధ
నిద్రపట్టని రాత్రులతో సతమతం
సాటి మనిషి విజయాన్ని చూసి ఎందుకో కడుపుమంటలు
వాడి ఎదుగుదలను ఓర్వలేక ఎందుకీ
విషపు మాటలు
నీలాగా కాకాలు పట్టలేదనా?
నువ్వు పడనంత కష్టం పడ్డాడనా?
నీకన్నా ఉన్నత వ్యక్తిత్వం సొంతమనా?
నువ్వు సంపాదించనంత అభిమానాన్ని చూరగొన్నాడనా?
నిన్ను దాటుకుని గెలుపు అంచులకి చేరాడనా?
నువ్వేం చేశావని నిన్ను నువ్వు ప్రశ్నించుకో
మార్గం చూపమంటే మిడిసిపడ్డావని గుర్తుంచుకో
అనుసరిస్తారని అడుగుజాడలను చెరిపేసే నువ్వెక్కడ
అందరి మదిలో స్థానం సంపాదించుకోవాలనుకునే అతనెక్కడ
ఎన్ని ఓటములను ఎదురీదితే
గెలుపు తీరాన్ని చేరుకున్నాడో
నీలాంటి వారికేం తెలుసు
ప్రస్తుతం నీకు లేనిది
అతనికి ఉన్నది ఒక్కటే
అదే మనశ్శాంతి