మాటల్లేవు
(తపస్వి మనోహరం అంతర్జాల తెలుగు సాహిత్య పత్రిక)
రచన: VT రాజగోపాలన్
సుభద్ర ఉదయం ఐదింటికే లేచి రోజువారి పనులను పూర్తి చేసుకుంటూ. అబ్బా, ఈయనేంటి ఇంకా లేవకుండా. ఏమండోయ్ గంట ఏడవుతుంటే ఇంకా ఏం నిద్రండీ, త్వరగా లేచి బజారుకెళ్లి కూరగాయలు పట్రండి, హూమ్ ఏంటబ్బా మరీను, ఇంట్లో ఏంఉందో అది చేసి పెట్టు. ఆదివారం ఒక్కరోజైనా నిద్ర పోనీవే. ఇదిగో మీ గారాల పట్టికి గుత్తివంకాయ కూర తినాలంట, లేతవి, చిన్నవిగా చూసి పట్ట్రండి. సరెలేవే లేస్తాను అంటూ కాలాదికాలు ముగించి, హాలుకు వస్తే, వేడి వేడి జీడిపప్పు ఉప్మా, కొబ్బరి చట్నీతో సుభద్ర తయారుగా ఉంది. తింటూ ఉండండి, కాఫీ తెస్తాను అంటూ. వంట గదిలోకి వెళుతూ, ఇదిగో రాధా నాన్నతో పాటు నీవు వెళ్ళు, అప్పుడే తొందరగా ఇంటికొస్తారు. అంటూ వేడి కాఫీ తమ ఇద్దరికీ, పాపకేమో హార్లిక్స్ ఇచ్చి. హమ్మయ్య అంటూ సోఫాలో కూర్చుంది. సరేలే, సుభద్రా వెళ్ళొస్తా, రాధమ్మా బయలుదేరురా వెళదాం.
నాన్నగారు పరీక్షలకు చదువుతున్నా, మీరు వెళ్లి రండీ, సరేలే తల్లీ చక్కగా చదువుకో. అంటూ బయలుదేరుతుంటే, సుభద్ర వాకిటవరకు వచ్చి, ఇదిగో పెద్ద బజారుకు వెళ్లి తీసుకురండి, త్వరగా రండి అని చెప్పి లోనికెళ్లింది. బజారులో వంకాయ తీసుకుంటుంటే. ఒరేయ్ సురేషు ఎన్ని రోజులయ్యిందిరా నిన్ను చూసి అన్న పిలుపుతో తిరిగి చూస్తే నా చిన్న నాటి మిత్రుడు రమేష్, ఆనందంగా ఉన్నా హత్తుకోలేము కదా! కళ్ళతోనే కరచాలనం చేసుకున్నాం. ఎప్పుడొచ్చావు ఈ ఊరికి, ఎక్కడున్నావు, పారూ నేను చెబుతుండే వాడిని కదా, వాడే వీడు, నా ప్రాణ స్నేహితుడు.
అన్నయ్య గారు నమస్తే, వీలు చూసుకొని వదిన గారిని తీసుకొని ఒకసారి ఇంటికి రండి. అలాగేనమ్మా. ఏమండీ మీరు, మీ మిత్రుడితో మాట్లాడి రండి, అని చెప్పి ఇంటికి బయలుదేరింది పారూ. ఇద్దరు మిత్రులు మాటల్లో పడి సమయాన్నే మరిచారు. డెర్ డెర్ డెర్ చరవాణి నుంచి ఒకటే శబ్ధం. తీసి చూస్తే ఇంటినుంచి అమ్మాయి పిలుస్తుంది. అరెరే త్వరగా ఇంటికి వెళ్ళాలి, సుభద్ర ఎదురు చూస్తూ ఉంటుంది, రమేష్ ఇంకోరోజు కలుస్తాం, ఇదిగో నా నంబరు తీసుకో అని చెప్పి ఇంటికి బయలు దేరితే, దారిలో అనుకున్న కూరగాయాల మాట దేవుడెరుగు, నా గాయాల మాట నాకే ఎరుక. అంటే దెబ్బలు తినడం కాదండీ, మా సుభద్ర చాలా మంచిది, నా కన్నీ చేసి పెడుతుంది కానీ, ఓ నాలుగు రోజులు నాతో మాట్లాడదు. ఇంతకంటే నరకం ఏ మనిషికి వద్దండీ.