మామా, చంద మామ….
రచయిత :: రాజగోపాల్ .V.T
అందరికన్నా ముందొచ్చాను
సాయం సంధ్యా సమయాన
అందరు వెళ్ళింతర్వాతేనే
ఇంటికి వెళ్లాలనుకున్నా….
ఎట్టాగైనా ఈ రోజైనా
నిను చూడందే నే వెళ్లాలన్న
తలంపే నాకు కష్టమనిపిస్తుందే
నా కోసమైనా కాకుండా
నా నిరీక్షణ కోసమైనా
తప్పక నీవు వస్తావులే అన్న
నమ్మకంతో ఎదురుచూస్తున్నా..
చీకటి పడుతూ ఉంటేనేమో
భక్షక భటులు చూపులతోటే
భయం భయంగా నేనుంటుంటే
రక్షక భటులు నా వెంటే, వెళ్ళమ్మా అని చెబుతుంటే,
ఈ రోజైనా నిను చూడాలని
ఆశతో నేనుంటే ఏ మాత్రం
కరుణే లేదా మామా నీకు
ఓ నా చందమామా….
మేడెక్కినా కనిపిస్తావు కానీ
ఇలా సాగర అలలలో అలా అలా
నా దగ్గరికి నీవు వస్తుంటే ఆ ఆనందం చెప్పేకి అలవి కాదు..
మరి రేపటి రోజు సాయం సంధ్యా సమయాన వస్తాను,
మరి తప్పక నా ఆశను నెరెవేర్చేకి రా మామా, చంద మామ….