మానవుడు
రచయిత :: నాగమణి
చిగురు మేసిన కోయిల
కూత కూసింది,
వగరు మేత తిని
మధురంగ పలికింది,
మాలిన్య హారిణి,
చలువల కారిణి,
సువాసనల ధారిణి,
మామిడి
గుబురు కొమ్మలలోన
గూడు కట్టుకుంది
చల్లని మనసున్న
ఓ కోయిలమ్మ…
మధుర ఫలాలను
కడుపార తిన్నను,
తుది లేని తన కాంక్ష
తరిమి తరిమి కొట్ట,
కాసుల వేటలో…
ఊపిరి,ఊతము,
ఉర్వికే శోభను,
ప్రకృతిని మరచి….
అడ్డు వచ్చాయంటు,
అవసరం లేదంటు,
నిట్ట నిలువుగ పెకిలించి,
సౌధాలు నిర్మించి,
మురిసి పోతూ…
తన గొయ్యి తానె తవ్వుకుంటూ,
తన కన్ను తానె పొడుచుకుంటూ,
తన ఊపిరిని తానె
నిలుపు కుంటున్నాడు
మతిలేని మానవుడు.