మరణం సంతోషమైన వరం
(తపస్వి మనోహరం అంతర్జాల తెలుగు సాహిత్య పత్రిక)
రచయిత : మద్దిగుంట లాస్య సీత ప్రియ
కన్నయ్యా! మనసంతా నిన్నే నింపుకునాన్నయ్యా
మరణం ముందే వస్తుందని తెలిసినా!
నాకు దిగులు లేదయ్యా
ఎందుకో తెలుసా!?
మమకార మనే సంకేళ్ళు తెగుతాయి
ఆప్యాయతల కౌగిళ్ళు వీడుతాయి
నాది, నావారు అనే మాయ తొలిగిపోతుంది
ఏకాంతమైన అంతిమ యాత్ర
మరు జన్మ ఇక వద్దంటూ ముగిస్తాను నా పాత్ర
ఆ పై ఇక పువ్వు నై నీ చెంత చేరుతా!
మాలనై నీ మది పైన వాలుతా!
అందుకే నా మరణాన్ని వరమని
సంతోషంగా ఆహ్వానిస్తా …!