నా నువ్వు
నెల వంక లాంటి నీ నవ్వుని చూస్తూ బ్రతికేయాలనుకునే నేను..
నా వల్లే నీ మొహం లో నవ్వు మాయమై అమావాస్య చంద్రుడిలా అవుతుందంటే నేను తట్టుకోగలనా చెలీ…
నా మాటలు నిన్ను నా ప్రేమ లో పడేసాయి అని అన్న నువ్వే..
నీ మాటలతో మోసం చేసాను అంటున్నావు..
నా స్పర్శ తో నీ అలసట తీరిపోతుంది అన్న నువ్వే..
నా స్పర్శ లో కోరిక తప్ప ఇంకేం కనపడటం లేదంటున్నావు…
నా అడుగులు నీ వెన్నంటే ఉంటే లోకాన్నే జయిస్తాను అన్న నువ్వే…
నా అడుగులు నీ పతనానికి నాంది అంటున్నావు…
అప్పుడు ఇప్పుడు నువ్వే ఉన్నావు..
నీపై నా ప్రేమ అలానే ఉంది..
మరి నువ్వెందుకు ఇలా మారిపోయావు..
ఆ నువ్వు నా నువ్వు కాదు..
నా నువ్వు నువ్వుగా మారి నా దరి చేరవా చెలీ….
రచన: హసీనా
Excellent…. Nice feel…