నా ప్రాణ విభుడు
రచయిత :: సావిత్రి కోవూరు
వగరు చిగురులు మేసే ఓ కోకిలమ్మ – పరుగున నీ స్వరము సవరించ కమ్మా,
నా విభుడు వచ్చాక సరిగమలు పాడు.
చిరు జల్లు కురిసేటి ఓ నీలి మేఘమా – పన్నీటి జల్లులు కురిపించ కమ్మా,
నా చెలికాడు వచ్చాక చిలకరింతువు గాని.
తావులను విరజిమ్ము ఓ విరుల రెమ్మా – పరిమళములు ఇప్పుడే ఒలికించ కమ్మా,
నా నాథుడొచ్చాక ముదమొందునో ఏమో.
మబ్బులో దాగిన ఓ చందమామ – మబ్బు తెరలు జరిపి ఇప్పుడే కాన రాకమ్మా,
నా మదినేలే వాడొచ్చి మురిసి పోయెను.
జల జల రాలేటి ఓ జాజి కొమ్మా – జాగు చేసి నీవు కొంత తాళమ్మా,
నా రేడు నిను చూసి సంతసించేను.
ప్రశాంతముగా వీచు పవన వీచికలార – పరుగున పరుగున మీరు భువికి రాకండి,
నా ప్రభువు వచ్చాక పరవశించేను.
ఫలము లెన్నో తిని పలికేటి చిలుక – పలుకులు ఇప్పుడే పలుక బోకమ్మా,
నా ప్రాణ విభుడొచ్చాక పలకరించేను.
పరవళ్ళు తీసేటి సెలయేరులారా – తొందరేమి లేదు మీరు పరుగులాపండి,
నా రేడు వచ్చాక పదము కదిపేను.
తళతళలాడేటి ఓ తార లారా – తళుకు బెళుకు లన్ని ఆపి పెట్టండి,
నా పతి దేవుడొచ్చాక తన్మయం చెందు.
జగమంతా మురిపించు ఓ వెన్నెలమ్మా – వేగంగా
నీవు ఇలకు రాకమ్మా – ఒంటిగా నేనుండ ఓపకున్నాను,
నా రాజు వచ్చి నన్ను చేరాక, వెన్నెల్ల జల్లుల్ల తాన మాడేము.