పొద్దునొచ్చిన వాన

పొద్దునొచ్చిన వాన
(తపస్విమనోహరం అంతర్జాల తెలుగు సాహిత్య పత్రిక)

రచన: Dr తుమ్మల దేవరావ్

పొద్దున్నే చినుకులు మొదలైనాయి
కొన్ని చినుకులు వీపున చరిచి
గిలిగింతలు పెడుతున్నాయి
కొన్ని చినుకులు మొఖం మీదుగా
చిన్ని కాల్వలై కన్నీటిని కలిపేసుకున్నాయి
నేను తడుస్తున్న అనుభూతి నాకుందిగాని
చంకలో దాచుకున్న పుస్తకానికి ఉంటుందా
కొన్ని వానచినుకులు పుస్తకానికి అద్దినాను
వానకు.. ఉదయస్తమాలు; దివారాత్రులుంటాయా!
దారపు పొగుల్లాగా భూమి తనువు మీద వాలి ప్రేమగా చుంబించడమే…
తల్లి ప్రేగు నుండి బొడ్డు త్రాడు వీడినట్టు
మేఘాల నుంచి వర్షం చినుకులై  కురుస్తుంది.
చూరు కింద గడ్డిపరకల కనుదోయి నుండి
టపటప చప్పట్లు చేస్తూ నీటిబుగ్గల్ని సృష్టిస్తుంది
రెండు జంట పక్షులు భ్రమనకాంక్షల్ని
త్యజించి మొహాభరుతులై దేహాలను నీటితో తడుపుకుంటున్నాయి
ఆకాశపు మబ్బుల నుండి నేలకు
దిగుతున్న వాన
నా జీవితకాలపు మోహన!!
ఎన్నిసార్లు తడిస్తే ఏముంది
జీవితేచ్ఛలో తడిసి ముద్దవడం కన్నా పరమార్థమేది
పిల్లలు పుస్తకాల సంచుల్ని విసిరేసి
ప్రవాహాలకు ఆనకట్టలు కడుతూ
జీవనోత్సవాన్ని జరుపుకుంటున్నారు
ఏకాంతంగా బైరాగిలా కూర్చున్న పెద్దాయన వానముచ్చట్లు వింటూ
జ్ఞాపకాల మూటలో మరికొన్ని వాన కాలపు ముచ్చట్లు నింపుకున్నాడు
వరినారు మడుల్లో ఆడపడుచుల పాటలు వింటూ
వాన కాసేపు ఆగి సంబరంగా వెనుతిరిగింది.
ఇంద్రధనుస్సు రంగు గొడుగుక్రింద నూతన జంట
వానకు కళ్ళతోనే కృతజ్ఞతలు చెప్పుకుంటున్నారు
వానకు విరామమేల! అనుకుంటూ!
పొద్దున్నే వచ్చిన వాన తడి ఇంకా ఆరకముందే
ఒక వేడి ఛాయను గుండెల్లోకి దింపుకుని మిగతా ఖాళీని పూరించుకున్నాను
ఖాళీలు పూరించడమే సంభ్రమం!