పోస్టుమేన్
రచన: కందర్ప మూర్తి
ఖద్ధరు కాకీ దుస్తులతో ఎదురు పడే
అందరివాడు కనుమరుగై పోయాడు.
కార్డు ముక్క మీద ఇంటింటికి
అందరి యోగక్షేమాలు చేర్చేవాడు
డ్యూటీయే పరమా విధిగా
ఎండలేదు వానలేదు ఆకలినే మరిచాడు
ఆప్యాయంగా గ్లాసుడు నీళ్లిచ్చే వారు లేరు
ఈ వీధి ఆ వీధి అని నియమం లేదు
బండెడు ఉత్తరాలు, పుస్తకాల సంచితో
సాగదీస్తాడు కాళ్లు ఇంటింటి ముందుకి
ఆప్తుల నుంచి ప్రేమానురాగాల సమాచారం
ప్రేయసి ప్రియులు తియ్యని కలల పిలుపుల కోసం
పత్రికల ఆఫీసుల నుంచి తియ్యటి కబురు
కోసం ఎదురు చూసే సాహితీ వేత్తలు
పత్రిక వస్తే తమ రచనలు చిత్రాలు
ముద్రణలో చూసి మురిసిపోదామని
ఉవ్విళ్లూరే కధా రచయితలు, చిత్రకారులు
ఉధ్యోగ ఇంటర్వూ పిలుపుల కోసం
ఎదురు చూసే పట్టభద్రులు
చేతికి ఇచ్చిన కార్డు నాలుగు అంచుల
చివర పసుపు రంగు కనబడితే శుభవార్తని
అదే కార్డుకు నాలుగు వైపుల నీలం సిరా
మరకలుంటే అశుభ వార్తని బెగిలే వారు
డబ్బుల కోసం ఎదురు చూసే ముసలివారు
‘మని ఆర్డర్ ‘ అనే పలుకు కోసం ఆదుర్దా
గుమ్మం ముందు “పోస్టు” పిలుపు కోసం
రోజంతా ఎదురు చూసే ఆశావాహుల
మన్ననలు చూరగొన్న “పోస్ట్ మేన్” అనబడే
అందరి బంధువు కను మరుగయాడు కాలగమనంలో.
తరాలు మారాయి , ప్రభుత్వాలు మారాయి
ఆధనిక సంచార సమాచర యుగంలో ఎన్నో మార్పులు
అంతా సూపర్ ఫాస్టు , చేతిలో మొబైల్ ఫోన్ ఉంటే
ప్రపంచమే చేతిలో కొచ్చింది.
పోస్టు మేన్ రూపు రేఖలు మారాయి
డుకు డుకు బళ్లు , మోడరన్ డ్రెస్సులు
తపాల ఆఫీసులు పేరుకే , అంతా సాంకేతికత మయం
మరుగున పడిపోయాడు నాటి ఆత్మబంధువు.