పుత్తడిబొమ్మ
రచన: సావిత్రి కోవూరు
పుత్తడి బొమ్మ మా పున్నాగ రెమ్మ
పాలరాతి బొమ్మ మా పుత్తడి బొమ్మ
అడుగు వేసిందంటే అరికాళ్ళు రోజలౌతాయి
పాట పాడిందంటే కోకిల చిన్నబోతుంది
ఆట ఆడిందంటే నెమలి ఆగిపోతుంది
చదువులతల్లి వాణినే తలపించు
వినయ విధేయ మా పుత్తడి బొమ్మ
పనిలోనా ఎవ్వరు వేలెత్తి చూపరు
పలుకు పలికింది అంటే చిలకల్లపలుకులు
అందానికే ఆమె అందమయ్యింది
అపురూప లావణ్యమే మా పుత్తడి బొమ్మ
ఆమెను చూసిన వారెవరు చూపు మరల్చు కోరు
కోరి కోరి ఒక వరుని ఎంచుకున్నాము
కళ్యాణము చేసి సంతసించామ
అన్ని అర్హతలూ ఉన్న అల్లుడు అయినాడు
అందరి ఆనందానికంతే లేదు
పుత్తడి బొమ్మకు ఎన్ని ప్రత్యేకతలున్న వరునికి కనిపించనే లేదు
అర్హతలెన్నున్నా గుర్తింపే లేదు ఏ రోజు ప్రేమగా మాట్లాడి ఎరుగడు
ప్రతి పనిలోనూ వంకలే పెట్టు ,మనసుకు చేసిన గాయాలు ఎన్నో
ప్రతి మాటలోనూ తప్పులే
మనసుకు చేసిన గాయాలు ఎన్నో పుత్తడి బొమ్మకు పాటలా మాటలా పూసే అసలు లేదు
మోమున నగవులు మాయమయ్యాయి
పలుకు అసలు పలకదా బొమ్మ పుత్తడి బొమ్మ
ఇప్పుడు పుత్తడీ బొమ్మిప్పుడు యంత్రం అయినది.