అంశం: ప్రేమలేఖ
సైనికుడు కుమారునికి వ్రాయు ప్రేమలేఖ
(తపస్వి మనోహరం అంతర్జాల తెలుగు సాహిత్య పత్రిక)
రచన: ఎం.వి.చంద్రశేఖరరావు
డియర్ చిన్నా,
నాన్న సంక్రాతి సెలవలకు రాలేదని బెంగపడకు, ఉగ్రవాదులు అలంగ్జాండర్ లా ప్రపంచాన్నంత జయించాలను కొనేవాళ్ళు సరిహద్దుల్లో మాటువేశారు. దుష్టశిక్షణే మీ నాన్న పని. నువ్వు బాగా చదువుకో, అమ్మ చెప్పినట్లు విను. నేను త్వరలోనే వస్తాను. నువ్వు బాగా చదువుకొని, నాకన్నా పై స్థాయి ఆఫీసర్ కావాలి. నేను మేజర్ ని మాత్రమే, నువ్వు ఫీల్డ్ మార్షల్ వి కావాలి. అదేంటి, నాన్న నన్ను కూడా ఆర్మీలో చేరమంటున్నాడు, ఏ ఇంజనీరో, డాక్టరో, లాయరో అవ్వమనక అని అనుకుంటున్నావా, ఈ ధరాతలంలో ఎంతో మంది పుట్టారు, ఎంతోమంది మరణించారు, నువ్వు దేశానికేం చేశావన్నదే నిన్ను ఉన్నతుణ్ణి చేస్తుంది. పంజాబులో ఒక గ్రామంలో అందరూ జవాన్లేనట. అందుకనే, “జనని జన్మభూమిశ్చ స్వర్గాదపి గరియసీ” అన్నారు. నువ్వు ఒకవేళ జవానువి కాలేకపోతే, అందరి ఆకలిమంటలు తీర్చే కృషీవలుడువి కావాలి. మన ప్రధాని “జైజవాన్, జైకిసాన్” అన్నారు. నా దృష్టిలో ఈ రెండు అత్యున్నత జీవనగమ్యాలు. దేనికైనా చదువు ముఖ్యం, చదువుమీద శ్రద్ద పెట్టు. “పెరిగి మా బాబు వీరుడై ధరణీతలాన్నీ ఏలగా” అన్నట్టు ఉండాలి జీవితం. ఒక సుశిక్షుతుడైన సైనికుడి జీవితంలా ఉండాలి మనం.
ప్రేమతో
నాన్న