తీపి జ్ఞాపకం
(తపస్వి మనోహరం అంతర్జాల తెలుగు సాహిత్య పత్రిక)
రచన: చెరుకు శైలజ
లేఖ(వాగు)నా ప్రియమైన వాగుకి,
నేను నీకు గుర్తున్నానా. నేను నిన్ను ఎలా మరిచిపోను. నా చిన్నతనం అంతా నీతోనే గడిపిన ఎన్నో మధురమైన జ్ఞాపకాలు. నీ చల్లని నీటితో జలకాలాడాను. నీ మెత్తని ఇసుకలో ఎన్నో బొమ్మరిల్లు కట్టుకున్నాను. నా స్నేహితులతో కలిసి నీ నీటిలో ఆడుకుంటూ ఈత కొట్టేవాళ్లం. నా చేతులతో చెలిమె తీసుకొని అమృతం లా వుండే నీ నీటిని సేవించాను. మా ఇంటిల్లిపాదికి బిందెలతో నీళ్ళను తీసుకెళ్ళాను. నీ నీళ్లు మా ఊరిలో అందరికి అమృతం అయ్యాయి. నీ నీటితో, మా ఊరి మలినాన్ని అంతా శుభ్రం చేశావు. పశువులకి తాగడానికి నీటిని ఇచ్చి వాటి శుభ్రతకు తోడ్పడ్డావు. ఊరిలో అందిరి బట్టలు ఉతకాడానికి కేంద్రం అయ్యావు. నీ సన్నిధి లో వున్న శివలింగానికి నీ నీటితో అభిషేకం చేసేవాళ్ళం. అలా నా చిన్ననాటి రోజులు ఎంతో సరదాగా గడిచిపోయాయి. నా సంసార సాగరం లో మునిగిపోయి నిన్ను మరచిపోయాను. చాలా ఏళ్లకు చిన్ననాటి స్నేహితురాలిని కలిసినప్పుడు నీ గురించి చెప్పింది. అది విని చాలా బాధపడ్డాను. ఏమి ఆశించకుండా అందరికీ ఎంతో ఆనందాన్ని ఇచ్చిన నీవు ఇప్పుడు ఎందుకు ఇలా నిర్జీవంగా అయిపోయావు. ఆ తేటగా ప్రవహించే నీళ్లు ఏవి. అసలు ఆ చేపలు ఉనికే లేదట. అంతా నాచుతో మిగిలిపోయవట.
నీ ఇసుకను తీసుకొని ఎందరో నీకు రూపం లేకుండా చేశారట కదా. నీవు ఇప్పుడు పారే వాగులా లేవని, అన్ని పిచ్చి మొక్కలతో అడవిలాగా అయిపోయవని తెలిసింది. నా చిన్ననాటి నేస్తమా, నిన్ను మళ్ళి మునుపటిలాగా వెంటనేపటిలాగ చూడాలనుకుంటున్నాను. మా ఊరిలో అందరికి నిన్ను కాపాడుకోవాల్సిన బాధ్యత వుందని, నువ్వు ఒక అమూల్యమైన సంపద అని గుర్తుచేస్తాను.
నీవు ఎప్పటిలాగే కళకళలాడుతూ వుండాలని,
నిన్ను ఆరాధించే,
నీ చిన్ననాటి ప్రేమికురాలు