(అంశం: “ఏడ తానున్నాడో”)
అభిసారికనై!
రచన: సుజాత.పి.వి.ఎల్
నువ్వొస్తేనే కదా నాకు వసంతం
నిన్ను కనులారా చూస్తేనే కదా హృదయానికి ఆనందం..
ఎక్కడ దూరమైపోతావేమోనని భయంతో
కలలను సైతం నిర్దాక్షిణ్యంగా కట్టిపడేశా..
ఙ్ఞాపకంలో కూడా వీడలేని నిన్ను నీడలేని జాడల్లో
‘ఏడ తానున్నాడోననే’ అంతరాత్మ ప్రశ్నకు సమాధానం వెతుక్కుంటూ..
ఇంతకాలం నీ దరిచేరే ప్రయత్నం చేస్తూనే వున్నా..
నీ మౌనం నన్ను నిలువునా దహిస్తున్నా..
జాలిలేని పంతాలతో పరీక్షిస్తున్నావని తెలిసినా..
అనుక్షణం నీకై వేచియున్నా
అభిసారికలా…
నీ మనసు మసకబారిపోయిందేమోగానీ
నా మనసు నీకోసమే పరితపిస్తోంది..
ఈ కళ్లు పూర్తిగా మూతపడకముందే
నా పిలుపు నిన్ను చేరుతుందనే ఆశతో
కళ్ళు తెరిచి నిరీక్షిస్తున్నా…