ఆధునికత
రచయిత: పి. వి. యన్. కృష్ణవేణి
ఆధునిక మానవుడు
ఏదో తెలియని బాధ,
మాటల్లో చెప్పలేని వ్యధ.
మెలి పెడుతుంది నా మనసుని,
నాకే తెలియని ఓ వింత అలజడిని.
ఇంకా ఏదో సాధించాలని,
మరింకేదో సంపాదిచాలని,
మనసున ఏదో ఆరాటం.
నన్ను నేను తెలుసుకోవాలని,
పొయిందేదో తిరిగి పొందాలాని,
శూన్యంలో నా చిన్న ప్రయత్నం.
ఆ ప్రయత్నంలో విజయం నాది,
నేను కోల్పోయింది ఇది.
సంపాదనల వేటలో నడచితిని,
నా ఉనికిని నేను మరచితిని.
కెరీరే శాశ్వతమని నమ్మితిని,
ప్రేమానురాగాలతో ఉన్న భందాలను మరచితిని.
ఏదో సాధించాలని ఆశ పడితని,
విజయం చేకూరుతుందని అపోహ పడితిని.
నా జీవితం అనే సుదూర ప్రయాణంలో,
వెనక్కి తిరిగి చూస్తే, ఎన్నో కోల్పోయితిని.
తిరిగి రాని నా బాల్యం,
ఆ ఆలోచనలు అమూల్యం.
చూడలేదు ప్రకృతి అందాలు ఏనాడు,
హడావిడి పయనం నాది ప్రతినాడు.
పసి పిల్లల బొసినవ్వులు చూడలేదు,
ఎగసి పడే కెరటాలను చూడలేదు.
ఉదయించే సూర్యుడి జాడతెలియదు,
తెల్లని చందమామ అందం తెలియదు.
కళ్లు ఉండీ, గుడ్డి వాడిని నేను,
ప్రేమ పలుకులు పలకలేని మూగ వాడిని నేను.
నేటి మానవుడిని నేను,
ఉరుకులు పరుగులు పెట్టే ఓ వీర సైనికుడిని నేను.
భందాలన్నీ దూరమైన, ఓ ఆధునిక నాగరికున్ని నేను.