అక్షరం చూస్తూనే ఉంటుంది
-రేపాక రఘునందన్
ఒక ప్రేమ సాకారమైనప్పుడు
ఉత్తుంగ తరంగం
కడలి తీరాన్ని ఛుంబిస్తుంది
చైతన్యం బద్దకాన్ని వదిలి
ముందుకు ఉరుకుతుంది….
ప్రవాహం పయ్యెద సర్దుకుని
వడివడిగా అడుగులేస్తుంది
ఒక దృశ్యం కమనీయం ఐనప్పుడు
సాక్ష్యం సజీవమౌతుంది
ఆలోచనలు ఆహ్లాదంగా
కొత్తపుంతల్ని అన్వేషిస్తాయి…
ఒక మరణం అనివార్యమైనప్పుడు
ఆత్మీయతలు అల్లాడి పోతాయి
అనుబంధాలు శృంఖలాలు
తెలుపుకుంటాయి……
ఒక దుఃఖం శాపమైనప్పుడు
మరణం అనివార్యమై
బంధాల హృదయ కాన్వాస్ పై
ఆనవాళ్ళుగా మిగిలిపోతాయి….
బాల్యం బాధ్యతల్ని భుజాలపై
వేసుకుంటుంది
ఐనా …. అక్షరం ఎప్పుడూ
అమాయకంగా చూస్తూనే ఉంటుంది…
మనమందరం…ప్చ్…. పాపం
అంటూనే ఉంటాం….