నా”హృదయం”లో
రచన : యాంబాకం
తొలిరోజులు పలికే హృదయ వీణలు
అది తొలి పెళ్ళి రోజులు
చీకటి కొంత వెలుగు కొంత
ఇంతే కదా జీవిత మంతా యని తేలుసుకోలేని రోజులు
కనుపాపలందు కరిగిపోయే రోజులు అరూపమే మరి మరి
నిలచి ఉండే రోజలు అదరాల మీద కదలిడే రోజులు
ఆశల నిరాశ లు దాగుడు మూతలు ఆడే రోజులు
కష్ట సుఖాల కలవికలలోని జీవిత మాధుర్యం వుండే రోజులు
సిరిమల్లెలు కురిసే ఆనాటి రోజులు నేలరాజు అందంగా కనిపించే రోజులు ఆబంధ మే ఆనందం పంచేరోజులు
చందమామ తో తారలు దిగి వచ్చిన రోజులు
రాత్రికి మల్లెలు గడిచివచ్చిన రోజులు
పిడికిలంత గుండెలో కొండంత ఆశలు కలిగేరోజులు
నీమదిలో వేదనలు చలరేగే రోజులు
వాడిన మోడు చిగురించే రోజులు నాకు నీతో కలిసి నీడ గ తోడుగా నడిచే రోజులు
నీలిరంగు చీకటిలో ప్రేమతరంగాలు కదిలే రోజులు
వెంటాడే వలపులులో లోలోపలి ప్రేమ పలికే రోజులు
రాగలన్ని వీణ లై మ్రోగ పదే పదే ఆ ద్విరాగాలు గా అనురాగమై సాగే నా”హృదయయం” లో “పులకరించిన”రోజులు