అంశం::(“ఊహలు గుసగుసలాడే”)
అలౌకిక సౌందర్యం
రచన: బత్తిన కృష్ణ
స్వేచ్ఛా విహారానికి వదిలేసాను
బందీ తనాన్ని విముక్తిచేసాను
కళ కళలాడే గల గలల పంజరమిపుడు ఏకాకి
ఒంటరిగా నాకోసం వేలకన్నులేసుకొని
ఎదురుచూసే ప్రేయసి ఊహలు నాచేవిలో
అంతర్ధానమైపోతున్న నాజ్ఞాపకల పిపాసి
అలసిపోయిన
నాకనురెప్పల క్రింద చేరిన స్వప్న తివాచీ
నా ఆశల పందిరికి ఇన్నాళ్లు వేలాడిన
జాజిమల్లె తీగ!!
ఊపిరిపీల్చుకొంటూ నేను బ్రతికిన
రోజులకు గుండె చప్పుడు
చేసిన రెండుచేతుల సవ్వడి
వెళ్ళిపొమ్మని నే చెప్పలేదు
ఉండిపొమ్మని నేనాలేదు!!
పొద్దు పొద్దున్నే వాకిట్లో వేసిన ముగ్గు
పూరెక్కపై వాలిపోయింది
నిన్నువిడిచి వెళ్లనంటూ!!
ఇక్కడనేను కొన్ని జన్మల పుణ్యఫలాల
కాలాన్ని వెళ్లదీసానంటూ! మెలకువ వచ్చినపుడు
ఎవరని నిలదీసే నా అంతరాత్మ ఇపుడు
ఎవరితోనో గుస గుసలాడుతున్న ఊసులతో
నిమగ్నమైపోయింది.
***