బ్రహ్మాస్త్రం
రచయిత :: తమ్మెర రాధిక
తల్లి ఒళ్ళో హాయిగా సేద తీరుతున్నట్టు
పల్లె గుండెల్లో గూడు కట్టుకున్న పిచ్చుక
నేడు కాలంతో ఇమడలేక కాలం తీరిపోతుంది!
ఎత్తయిన వాసాల ఇండ్లకు అవి బుల్లి బుల్లి అతిధులు
అది మనకు తీయని నేస్తం!
ముక్కున ఎండి గడ్డి పరకలు పట్టుకుని
కిటికీల మీద – తలుపుల మీద వాలి
తాము కట్టుకునే గూళ్లకు ప్లాను రూపొందించుకునేవి
కిచ… కిచ… కీచుమంటూ…
ఇంతకు ముందు గడ్డి వాములపై వదల కోసం పుట్ట గొడుగుల్లా మొలిచేవి
సంక్రాంతి వాకిళ్లలో గొబ్బెమ్మల దగ్గర కితకితలు పోయేవి
ఇంటి వెనుక ఆడోళ్ల చేట చప్పుళ్లకు
పిలవని అతిధుల్లా దొడ్డిగోడ మీద చేరి ముషాయిరా మొదలు పెట్టేవి
పజ్జోన్న చెలల్లో గాలులకు గమనాలు నేర్పేవి
పత్తి చేలల్లో పురుగులు ఠారెత్తించేవి
రైతు ఆత్మహత్యలకు తెరలు దించేవి
మరి నేడేవి మన ప్రియ బాంధవులు
తొలి ఉషస్సులో తొంగిచూసే లేత కిరణాలను మాలలుగా అల్లి
ఇల్లిళ్ళూ తిరుగుతూ సందడి చేసే పిచ్చుక మీద వేసాం కదూ,
బ్రహ్మాస్త్రం!
పర్యావరణ విఘాతం పేరుతో!
పిచ్చుకలు ఇప్పుడు ముషాయిరాలు చేయట్లేదు
మృత్యు నాదాలు తప్ప!!