(అంశం: ” పెంకి పెళ్ళాం”)
ఏ కళనున్నా మా బాగే
రచన :: చంద్రకళ. దీకొండ
ముళ్ల గులాబీని చూసి ముచ్చటపడుతుంది…
ముచ్చట్లు ఆపకుండా చెపుతుంది…
ముచ్చటపడి దరిచేరితే…
మూతి ముడిచి
ముసుగేస్తుంది…!
మువ్వల పట్టీల సవ్వడితో…
గుండెల్లో గుబులు రేపుతుంది…
మురిపెంగా ఒళ్ళో వాలుతుందనుకుంటే…
పరుగెత్తి పారిపోతుంది…!
కొనచూపుతో వారిస్తుంది…
కంటి సైగతో బెదిరిస్తుంది…
కవ్విస్తుంది…
నవ్విస్తుంది…
నచ్చని పని చేయబోతే…
కోకిల కంఠంతో కసురుతుంది…!
నచ్చిన చీర కొనివ్వలేదంటూ కస్సుమంటుంది…
అలక బూనుతుంది…
అపరకాళిక అవుతుంది…!
నగలు నాకెందుకంటూ నయగారాలొలికిస్తుంది…
చిరునవ్వులు నవ్వుతూ…
తన చుట్టూరా తిరిగేలా చేస్తుంది…!
వాలుచూపులు విసిరినా…
కోరచూపులు చూసినా…
మురిపాలొలికించినా…
మౌనముద్ర వహించినా…
తాను ఏ కళనున్నా…
మా బాగే…!
నచ్చనివెన్నో చేసినా…
నన్ను మెచ్చిన…
నన్ను గుండెల్లో కొలువుంచుకున్న…
పేరు ముత్యాల మెడ
పెళ్లికూతురిలా సిగ్గులొలికే…
నా పెంకిపెళ్ళాం…
నాకు ప్రియమే…
నా ప్రాణమే…!!!