కూతురు విలువ
రచయిత :: జె వి కుమార్ చేపూరి
మోహన్, ప్రియాలది అందమైన జంట. కొత్తగా పెళ్ళైన ఆ జంట ఒకరికోసం ఒకరు పుట్టారా అనిపించేటట్టుగా ఉంటారు. వాళ్ళు పుట్టిన ఊళ్లు వేరైనా, ఉద్యోగరీత్యా పట్టణంలో కొత్త కాపురం పెట్టారు. ఇదిలా ఉండగా వాళ్ళ మొదటి పెళ్లి రోజు వచ్చింది. ప్రియ తమ మొదటి పెళ్లి రోజును అందరిలా కాకుండా వైవిధ్యంగా జరుపుకోవాలని ముచ్చట పడింది. అది భర్త మోహన్ తో పంచుకుంది. ఏమండీ మనము, మన మొదటి పెళ్లి రోజును అందరిలాకాకుండా ఏకాంతంగా మనమిద్దరమే జరుపుకుందాం అంది. అదేమీ పెద్ద కష్టమైనా కోరిక కాదు కాబట్టి, దానికి మోహన్ ఆమోద ముద్ర వేసాడు. ఈ రోజు మనమిద్దరమే ఇంట్లో పూర్తిగా ఏకాంతంగా గడుపుదాం. మనము బయట వాళ్లకు భంగం కలిగించ కూడదు, అలాగే బయటి వాళ్ళ వల్ల మన ఏకాంతానికి ఆటంకం కలగ కూడదు. ఈ నియమానికి మోహన్ కూడా సరే అన్నాడు. ఆ విధంగా పగలంతా గడిపి, రాత్రి భోజనం చేసి నిద్రకు ఉపక్రమించారు.
రాత్రి పది గంటల సమయంలో తలుపు ఎవరో తట్టారు. ప్రియ తమ నియమాన్ని మోహన్ కు గుర్తు చేసి, నియమ భంగం చేయకూడదని కోరింది. తలుపు మళ్ళీ చప్పుడయింది. ఎవరు వచ్చారో చూసి వస్తానని చెప్పి మోహన్ తలుపు కున్న చిన్న అద్దంలో చూసాడు. వచ్చింది మోహన్ తల్లిదండ్రులు. మోహన్, ప్రియ దగ్గరకొచ్చి విషయం చెప్పి పెళ్లి రోజున మనలను ఆశీర్వదించడానికి వచ్చి ఉంటారు. తలుపు తీద్దాం అని కోరగా ప్రియ నియమ భంగానికి అంగీకరించలేదు. చేసేది లేక మోహన్ మిన్నకుండి పోయాడు.
ఒక గంట తరువాత తలుపు మళ్ళీ ఎవరో తట్టిన చప్పుడు. మోహన్ వెళ్లి చూడగా ఈ సారి వచ్చింది ప్రియ వాళ్ళ అమ్మానాన్నలు. అదే విషయం ప్రియతో చెప్పి నియమం నియమమే కదా అన్నాడు. దానికి ప్రియ ఆందోళనగా, అయ్యో ఇంత రాత్రి వేళ అంత దూరం నుండి మనలను చూడడానికి వచ్చారు. మనం కాదంటే ఈ రాత్రి వేళ ఎక్కడికి వెళతారు. తలుపు తియ్యండి దయచేసి అన్నది. మోహన్ కు తప్పలేదు.
కాలగమనంలో వాళ్లకు మొదట అబ్బాయి, తరువాత అమ్మాయి పుట్టారు. అమ్మాయి మొదటి పుట్టిన రోజు వచ్చింది. మోహన్ కూతురి పుట్టినరోజును చాలా ఘనంగా చేద్దాం అన్నాడు. ప్రియ ఆశ్చర్యపోయి, అదేమిటి మన వంశాన్ని నిలబెట్టే అబ్బాయి పుట్టిన రోజును మామూలుగా జరిపి, అమ్మాయిది ఘనంగా చేద్దామంటున్నారు అంది.
దానికి మోహన్ చూడు ప్రియ రేపు మనం ఎప్పుడైనా అర్ధరాత్రిపూట తలుపు తడితే తీసేది తనే కాబట్టి అన్నాడు. ఆ మాటకు ప్రియ ముఖంలో నెత్తురు చుక్క కరువయింది.
***