మాను’షి
రచన: సత్య కామఋషి
పండుటాకులై నిరంతరం
జాలువారు కన్నీటిచుక్కలను
రాలిపోనీ..కాలంలో కరిగిపోనీ
కనబడనీయక దాచేసేయ్.!
పొద్దుకొక్కమారు వికసించు
పెదవంచుల చిరునవ్వు పువ్వుల
సమ్మోహన పరిమళాలు
నలుదిశలకు వ్యాపింపజేసెయ్.!
కష్టాల ప్రకృతి సహవాసంలో
మోడువారి పెళ్లున నేలకు జారే
ఓటములను గాలికి వదిలేసెయ్.!
కాలక్రమాన, నీదైన సమయాన
ఆశగ వేచిచూసిన తపనలన్నీ
ఫలించగా, దక్కినట్టి విజయాల
ఫలసాయం, తనివిదీర ఆస్వాదించే..
మరపురాని మాధుర్యం పంచేసేయ్..!
ఓపలేని ఏ పెనుగాలికి కూలినా.
ఓర్వలేని ఏ దురాశ నిన్ను కూల్చినా
పంచిన నీ మంచితనం, స్నేహభావం
నీవు లేని నాడైనా నీ ఉనికిని చాటేలా
నిను చిరంజీవిగా చిరకాలం నిలిపేలా
బ్రతుకును సాగించేసెయ్..నడిచెయ్..!