ఓ రాయి వ్యధ
రచన: శాంతి కృష్ణ
బండరాయిని అని
పక్కన పడేసారు ఆనాడు…
బహు సుందర మూర్తినై
పూజలందుకొంటున్నా నేడు…
ఎండ వానల కోర్చి
వేసారాను ఆనాడు…
ఏసీ గదుల్లో
అలంకారాన్ని నేడు…
కొండకొనల్లో ఏళ్ల తరబడి
రూపం లేకున్నాను ఆనాడు…
పట్టుపరుపుల క్రింద
మృదువైన పాలరాతిని నేడు…
తాళలేని ఉలి దెబ్బలు భరించి
ప్రతిమనై కొలువు దీరాను…
కృత్రిమ యంత్రాల చెక్కుళ్ళు భరించి
అలంకారాన్ని అయ్యాను…
కోత యంత్రాల గాయాలు రాపుళ్ళు భరించి
మృదువైన పాలరాతినయ్యాను…
ఎన్నో యుగాల నిరీక్షణ…
మరెన్నో కష్టాల ప్రతిఫలం…
తరతరాలు నిలిచే
ఈ నా ప్రతిరూపం…
మరి అర్ధం లేని నన్ను
ఇంత అందమైన రూపంలోకి
మలచగల ఓ మనిషీ….
ఎందుకు నీకా క్షణికావేశం?!!
మర మనిషినీ మారు మనిషినీ(క్లోన్)
సృష్టించగల నువ్వు…
క్షణికావేశంలో నీ తనువు
చాలించుటేల?!
మరణపు ఒడిలో
మిగిలేది మట్టే…
చిత్ర విచిత్రాల భూమిపై
బ్రతికి చూడు, కోరిన చిత్రం నీదే..!
మెదడుతో ఆలోచించకు
మకిలి కనబడుతుంది…
మనసుతో ఆలోచిస్తే
మరో కొత్త ఒరవడి సృష్టించబడుతుంది…
***