(అంశం: “ఏడ తానున్నాడో”)
ప్రశాంత చిత్తం
రచన: సావిత్రి తోట “జాహ్నవి”
కణకణ మంటూ… గుండె రగులుతూనే ఉంది
చురచుర మంటూ… మంట పెడుతూనే ఉంది
దడదడమంటూ…. బెదురు పుడుతూనే ఉంది
ఏడ దాగున్నాడో… కానరాడు వాడు.
అంతలోనే…
పిల్లతెమ్మెరలా… హాయి గోల్పూతూనే ఉంది
మనో వీథిలో విహరిస్తూనే ఉంది
అదిగో అప్పుడు వచ్చాడు చూడు.
ఎక్కడ ప్రశాంతచిత్తం ఉంటుందో…
అక్కడ ఉంటాను నేను అంటూ…
అదే ఆ దైవమాయ…
చాలా బాగుంది 👌
థ్యాంక్యూ సో మచ్ క్రాంతిగారు😍🤗🌹🌹