స్నేహ సుమం
రచన: వనపర్తి గంగాధర్
ఈ అనంతంలో ఆశలు ఆవిరైనపుడు
నేనున్నానంటూ నిశ్శబ్దన్గా వచ్చేవాడు
ఈ జగత్తులో భరోసా కరువైనపుడు
ఆసరా ఐ తోడుగా నిలిచేవాడు
నిన్ను ఏమీ ఆశించనివాడు
నిన్ను నిన్నుగా గౌరవించేవాడు మిత్రుడు
శూన్యమైన నీ హృదిని
విశాలం చేసి ఆనందం నింపేవాడు
నీవు నైరాశ్యంలో ఉన్నపుడు
నీలో ఆశలు నింపేవాడు
నీ దుఃఖపు దారిలోన
సంతోషపు తివాచీ పరిచేవాడు
జీవించాలని కోరికను కలిగించేవాడు
నిజమైన నీ ఆప్త మిత్రుడు
ఆగదు కాలం కరిగిపోతుంది
కానీ స్నేహ సుమం వాడిపోదు
సుమగంధ పరిమళమై వ్యాపిస్తుంది
విలువ కట్టలేని బంధం స్నేహబంధం
***