తల్లిమాట
రచన :: బండి చందు
ఒకనాటి సాయంకాలం మా అమ్మమ్మతో పాటు నేను కూడా ఆరుబయట మంచంపై పడుకుంటానని మారం చేసాను. ఎంత బ్రతిమాలినా అమ్మ ఒప్పుకోలేదు కానీ అమ్మమ్మ పోనీలేవే ఈ ఒక్కరోజే కదా పడుకోనీ అనేసరికి అమ్మ అయిష్టంగానే ఒప్పుకుంది. ఎందుకంటే కథలు చెప్పమని మా అమ్మమ్మని విసిగిస్తానని కథలు వింటూ ఎంతసేపైనా నిద్రపోననీ అమ్మ భయం. అవును నిజమే మా అమ్మమ్మ కథ చెబితే ఎంతసేపు చెప్పినా వినాలనిపిస్తుంది.
ఆరోజు త్వరగానే అన్నం తినేసి అమ్మమ్మ దగ్గరికి వెళ్ళాను. అప్పటికే అమ్మమ్మ ఆరుబయట మంచం వేసుకొని నీళ్ళ చెంబు పక్కన పెట్టుకొని కూర్చుంది. ఓ పక్క చేతికర్ర మరోపక్క తన జపమాలతో నాకోసం ఎదురుచూస్తుంది. నేను వెళ్లి అమ్మమ్మ తిన్నవా అని అడిగి మంచంపై ఎక్కి తన ఒళ్ళో తల వాల్చి గోముగా కథ చెప్పు అమ్మమ్మ అని అడిగాను. అమ్మమ్మ పక్కనే ఉన్న చెంబులో నీళ్ళు తాగి నా తలపై నిమురుతూ ఒరేయ్ మనవడా నువ్వు తిన్నవారా అని అడిగింది. నేను తిన్నాను కానీ మంచి కథ చెప్పు అమ్మమ్మ అని మారం చేస్తుంటే సరే సరే చెప్తాను వినురా అల్లరి చేయకు అని కథ చెప్పడం మొదలెట్టింది.
ఒరేయ్ మనవడా అనగనగా ఒక అడవి ఆ అడవిలో ఎన్నో పూలతోటలు ఉండేవి. ఆ పూలతోటను అనుకోని కొన్ని పావురాలు నివసిస్తుండేవి. అందులో ఒక పిల్ల పావురం మిగితా పావురాలన్నింటిని ఎగతాళి చేస్తూ ఉండేది. తల్లి పావురం ఎంత చెప్పినా వినేది కాదు. ఒకసారి పిల్ల పావురం తల్లి మాట కాదని పక్కనే ఉన్న గ్రామంలోకి వెళ్లి అక్కడ వింతలు విశేషాలు చూస్తూ మైమరచిపోయింది. ఇంతలో ఒక వేటగాడు ఆ పావురంవైపు గురి పెట్టి బాణం కొట్టబోయాడు. పిల్లపావురాన్ని వెత్తుకుంటూ వచ్చిన తల్లి పావురం వేటగాడ్ని అతని చేతిలో ఉన్న బాణం తన బిడ్డపై గురిపెట్టి ఉండడం చూసి జరగబోయే ప్రమాదం గ్రహించి కోపంతో వేటగాడి కళ్ళలో పొడిచింది. దాంతో వేటగాడు విల్లు కింద పడేసాడు బాణం గురి తప్పింది. బ్రతుకుజీవుడా అంటూ వేటగాడి నుండి తప్పించుకున్న పిల్లపావురం తల్లి పావురాన్ని చేరుకొని క్షమించు అమ్మ ఇంకెప్పుడు నీ మాట కాదని ఇంకెక్కడకు వెళ్ళను. ఇప్పటినుండి అందరితో మంచిగా ఉంటాను అని మాట ఇచ్చింది. బిడ్డలో మార్పు వచ్చినందుకు తల్లి పావురం ఎంతో సంతోషించింది.
ఒరేయ్ మనవడా నీకు ఈ కథ ఎందుకు చెప్పానంటే నువ్వు కూడా మీ అమ్మ మాట వింటే జీవితంలో ఏ కష్టాలు రాకుండా గొప్పగా జీవిస్తావు అని చెప్పి పడుకోబెట్టింది…
శుభం