భగీరథుడు రచన: బండి చందు నా దేశపు మకుటం లేని మహారాజతను మానవాళి వజ్రాయుధపు వెన్నుముకతను దున్నకం మొదలు కోతల వరకూ అతను శ్రామికుడే ఎరువుల ప్రభావం పంటపై కన్నా తనపైనే ఎక్కువ
Author: బండి చందు
తల్లిప్రేమ
తల్లిప్రేమ రచన: బండి చందు ఒక ఊరిలో రామయ్య అనే వ్యక్తి ఉండేవాడు. అతనో సాధారణ రైతు. కోడి కూయకముందే పొలానికి వెళ్లి రాత్రి ఎప్పుడో ఇంటికి వచ్చేవాడు. ఇది అతని రోజువారీ
శిథిలమైనావు
శిథిలమైనావు రచన బండి చందు అర్ధరాత్రి అక్షరాలు నడిరోడ్డుపై నెత్తురోడుతున్నాయి తాగినపుడో తనివితీరా కోపం వచ్చినప్పుడో అర్దాంతరంగా అవసరమై బయటపడుతుంటావు తల్లి పాల వంటి నిన్ను తక్కువ చేసినారు ఓంకారమంటి తేజస్సు నీది
ఆవేశపు ఆశయం
ఆవేశపు ఆశయం రచన: బండి చందు నిశి ముసిరిన నిండు జగతికి అతనో రవికిరణపు ఉదయం బడిపలుకుల పలుకు బడులని యథేచ్ఛగా వాడిన యువ గళం ఏ గొడవా పట్టించుకోని ప్రజలచే తన
ఎవరికి తెలుసు
(అంశం:” ప్రమాదం”) ఎవరికి తెలుసు రచన::బండి చందు నడిరోడ్డుపై నెత్తుటిమరకలు అందంగా ఆవులిస్తున్నాయి రుదిరం ఏరులై పారుతూ కన్నీటి కాళ్ళు తడుపుతుంది ఈ మలుపు ఏ గెలుపు తలుపు తీయకమునుపే అర్దాంతరంగా అవసరమై
భారమైన బాల్యం
భారమైన బాల్యం బండి చందు బాల్యమా ఏమైపోయావ్ ఓ! బందీ అయిపోయావా అసలు ఎక్కడ ఉన్నావ్ గతంలోన గాయాలలోన గతించని జ్ఞాపకాలలోన అంత సమయం నీకెక్కడిది ఎప్పుడో నా చిన్నతనంలో నిన్ను చూసినట్టు
నిశ్శబ్దపు యుద్ధం
నిశ్శబ్దపు యుద్ధం రచన: బండి చందు తన కన్నీటి అల తాకి నా ప్రతి కలా చెదరిపోతుంది తన ఊహల ఊసులకే నా ఊపిరి ఆగేలా వుంది తన అందెల సవ్వడికే నా
మాష్టారుగారు
మాష్టారుగారు రచన: బండి చందు అది ఒక అందమైన పల్లెటూరు. పట్టణానికి పదిమైళ్ళ దూరంలోఉంది. ఆ ఊర్లో ఒక పాతికేళ్ల కుర్రాడు పేరు చందు. తల్లిదండ్రులు అశోక్, నర్సవ్వ. చిన్నతనంలోనే తండ్రి మరణించడంతో
ఇంకేం కావాలి
(అంశం: “సంధ్య వేళలో”) ఇంకేం కావాలి రచన:: బండి చందు ఒకనాటి సాయంకాలం మెల్లిగా వాలుతున్న సందెపొద్దు ఆకాశాన అందరాని ఆ ఫలం అనంత లోతు లోయలోకి దుంకినది ఏమో మళ్ళీ తిరిగి
తన పేరు సంధ్య
(అంశం:”ప్రేమ ఎంత మధురం”) తన పేరు సంధ్య రచన: బండి చందు ఉదయం నిద్దుర లేవకముందే పక్కన ఉన్న ఫోన్ మ్రోగింది. ఎవరా అని చూస్తే ఊరి నుండి అమ్మ ఫోన్ చేస్తుంది.