తప్పనిసరేగా…

తప్పనిసరేగా…
(తపస్వి మనోహరం అంతర్జాల తెలుగు సాహిత్య పత్రిక)

రచన: చంద్రకళ. దీకొండ

వసంతం రాకతో శిశిరానికి
పలకాలి వీడుకోలు…
వృద్ధాప్యం రాకతో యౌవనానికి
పలకాలి వీడుకోలు…!

నూతన వత్సర రాకతో
గత వత్సరానికి పలకాలి వీడుకోలు…
మార్పు అనివార్యమైనప్పుడు…
వీడుకోలూ తప్పనిసరేగా…!

వృత్తి నిర్వహణకై వెళ్లే మహిళ…
బిడ్డను పరాయిచోట విడిచివెళ్తూ…
మనసులో మమకారపు
తీపిని వెంట తీసుకెళ్తూ…
బాధతో పలుకుతుంది వీడుకోలు…!

కన్నకూతురు పెళ్లై
అత్తవారింటికి వెళ్తూ
పలికే వీడుకోలు…
కన్నవారికి తెప్పిస్తాయి ఎడతెగని కన్నీళ్లు…!

దేశరక్షణకై కుటుంబాన్ని వదిలివెళ్లే
సైనికుని త్యాగమయ
వీడుకోలు…
ప్రజలందరి సుఖనిద్రకు దారివేయు…!

గతంలోని జ్ఞాపకాల కలబోత…
జరిగిపోయిన సంఘటనల నెమరువేత…
ఆలింగనాలతో కన్నుల చెమరింత…
గుర్తుగా మెరిసే వీడుకోలు సమావేశం…!

నిన్ను వదిలి వెళ్తున్నాననే బెంగ…
“నేనొచ్చేదాకా నా హృదయం నీ దగ్గరే సుమా” అనే భరోసా…
“మళ్లీ త్వరగా వచ్చేస్తానుగా”అన్న ఓదార్పు…
“ఇదిగో…నేనొచ్చేదాకా ఓ తీపి జ్ఞాపకం…”అంటూ ఇచ్చే
వీడుకోలు ముద్దులో…
ఆప్యాయతానుబంధాల కూర్పు…
మమతల మధురానుభూతుల చేర్పు…!

మార్చలేని గతించిన ఆవేదనలకు
పలకాలి వీడుకోలు…
వర్తమాన క్షణాల సద్వినియోగానికై…!

ఆహాన్ని,తాపత్రయాన్ని
వీలైనంత తగ్గించుకొని…
పరోపకార జీవనాన్ని సాగిస్తూ…
పదుగురి మనసుల్లో
మంచి స్థానంతో…
పలకాలి మనం తుది వీడుకోలు…!!!
************