అమ్మతనం
(తపస్విమనోహరం అంతర్జాల తెలుగు సాహిత్య పత్రిక)
రచన: సుజాత కోకిల
నీ ప్రేమ పరిమళం నా మనసుకు
తాకేను ఉప్పెనలా
నీ తామర రేకుల్లాంటి కనురెప్పలు
తళుక్కుమంటూ నా మనసును తాకెేను
ప్రేమ సరిగమలు
నా పూతోటలో పూచిన లేత సొగసుల కుసుమానివి
ఈ వెన్నెల రాత్రిలో పరిమళాలను
వెదజల్లుతుంటెే రారాజులెే
నీ ప్రేమకు దాసులయ్యారు
నీ నుదుటిన సింధూరం మెరుస్తుంటే
వెన్నెల్లో చంద్రుడిలా ఉన్నావు
నీ ప్రేమతో మా మనసులను గెలుచుకున్నావు
నీ ఒంపుసొంపుల ఒయ్యారాలతో మత్తెక్కిస్తావు
పుడితే ఆడదానిగా పుట్టాలనెే కోరుకుంటాను ఆడతనంలో అమ్మ ఉంటుందని మర్చిపోయాను
తిండిలేక, గూడులేక తన అందంతో
వెలుగును పంచెే కొవ్వొత్తిలా కరిగిపోతూ
అందరికీ వెలుగులు నింపుతూ సంతోషము లేని ఒరవడిలో కోయిలలేని రాగాలతో
అందరికీ దగ్గరవుతూ కుటికోసం
తన బ్రతుకు తెరువు కోసం ఉన్నారు
ఎందరో నిర్భాగ్యులు ఎవరైనా చేయూతనిస్తారనెే ఆశతో ఎదురు చూస్తున్నారు.