వెలుతురు పూల కోసం
రచన: వాడపర్తి వెంకటరమణ
ఇప్పుడు బతుకు
దుఃఖ గీతాలు ఆలపిస్తోంది
భరోసానివ్వాల్సిన సాంత్వన పవనాలు
దేహంపై విషపు బీజాలు నాటుతుంటే
అననుకూలత మాయా పొరలు
చుట్టూ రాకాసిలా కమ్ముకుని
ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తున్నాయి
పొట్టనింపని ఆత్మాభిమాన పర్వాలు
నిర్లిప్తంగా అటెటో చూస్తున్నాయి
రంగు రంగుల అంతు చిక్కని
ఈ సమాజపు పోకడల వైనాన్ని
నేనింకా కూలంకషంగా చదవలేదేమో
ఉన్నపళంగా వెలయాలనే ముద్ర వేసి
బతుకు వర్ణ చిత్రంపై ఎవ్వరూ చెరపలేని
చిక్కని నల్లరంగుని గుమ్మరించి
ఆనందంగా సాగే జీవితానికి
అయోమయపు హోలోగ్రాం తగిలించేసింది
నేనిప్పుడు వెలుతురు పూలకోసం
దారీ తెన్నూ తెలియని
అంధకార దీవుల్లో నడుస్తున్నాను
వసంతాలు జాలిగా ఎదురొచ్చి
గుండెలకు హత్తుకుంటాయో…
శిశిరాలు పగబట్టి పాదాలకింద
కౄరంగా నలిపేస్తాయో మరి!?