మా బడి
రచయిత : పి. వి. యన్. కృష్ణవేణి
రవీంద్రుడు( ఠాగూర్) ఏనాడో కన్న కల,
ఈనాడు నిజం చేసింది మా పాఠశాల.
మా బడిలో చదివే పిల్లలు,
ఆ భారతమ్మ ఒడిలో ముద్దుబిడ్డలు.
కన్నీరు ఎరగని, అలుపూ సొలుపూ తెలియని,
అరవిరిసిన కుసుమాలు మా బడి విద్యార్థులు.
తెలివి, అల్లరి, ఆటలు, పాటలు అన్నిటిలో ముందుండి,
వెనుకంజ తెలియని వీర సైనికులు మా బడి పిల్లలు.
ఆ బాధ్యతల్లోనే గొప్ప బంధం వెతుక్కుని,
ఆ బంధం లోనే ఆనందం మాకు అంటూ సాగిపోయే,
అలుపెరగని కెరటాలు మా ఉపాధ్యాయురాళ్లు.
ఒకే కుటుంబం, మాది అంతా ఒకటే పయనం అంటూ,
మా కష్టం మీదిగా, మా బాధను పంచుకుంటూ…
ఒకరి సంతోషములోనే అందరం తలమునకలవుతూ,
ప్రతి అడుగులో సహాయం అందించుకుంటూ సాగిపోతాం.
మీ అందరికీ మేము అండ అంటూ ఉంటుంది సెక్యూరిటీ,
నీ సేవకే మేమున్నామంటూ సేవలందిస్తుంది ఆ(య) అమ్మ.
అందరికీ పెద్ద దిక్కులా, ఆవిడే ఓ అపర సరస్వతిలా,
విద్యలోనూ, ప్రతి బాధలోనూ నేనున్నానంటూ…
భరోసా ఇచ్చి, మా అందరినీ ఒక తాటిపై నడిపించే,
మా అందరి ఆపద్బాంధవే, మా ప్రధానోపాధ్యాయురాలు.
వింత కాదు ఇది, నేటి మేటి మా విద్యా సంస్థ ఇది.
రవీంద్ర(డు)భారతి కలలుగన్న విద్యా (ఆ)లయం మా బడి.
***