రైతన్న వెతలు
రాళ్ళు రప్పలు తీసి, దుక్కి దున్ని, మళ్ళుచేస్తి, మంచిరోజు చూసి,
విత్తమెంతో పెట్టి, విత్తనాలు తెచ్చి, విత్తుకొంటి, పంట విలువ తెలసి,
అలక్ష్యం చేయక, ఆలస్యం చేయక, అవని లో వేస్తి అదను చూసి,
నీటి పదను చూస్తు, నిష్ఠతో కృషిచేస్తి,నిశ్చయముగా
అంబువులెన్నో త్రావి, అంకురాలు వస్తే, ఆనందముగా చూస్తి, అదృష్టమనుకొంటి.
దినదినము పెరుగు పైరు చూసి, దిటవుగా ఉంటిని, ధీమాగా ఉంటిని,
ఎరువులెన్నో వేసి,ఎన్నెన్నో కలలతో, ఎదురు చూడంగా, ఏపుగా పెరిగి కోతకొచ్చే.
కన్నులార చూస్తి, కన్నుల పంటగ,కంటి నిండా నేను నిద్ర పోతి.
వడగండ్ల వానొచ్చే ఉప్పెనల్లె, ఊడ్చి పెట్టుకు పోయే పంట యెల్ల,
అడవిగాచిన వెన్నెలాయే నా కష్టమంతా, అలవి కాని వెతలతో, అప్పుల్లో మునిగి అలమటిస్తి.
రచయిత :: సావిత్రి కోవూరు
