బంగరు బాల్యం
(తపస్విమనోహరం అంతర్జాల తెలుగు సాహిత్య పత్రిక)
రచన : సావిత్రి కోవూరు
సమీక్షకులు: సావిత్రి కోవూరు
ఎవరికైనా బాల్యమనున్నది మరుపురాని, మళ్లీ రాని మధుర జ్ఞాపకమే. ఈ బాల్యపు చేష్టల గురించి రచయిత్రి సావిత్రి కోవూరు గారు తన ‘బంగరు బాల్యము’ అను కవితలో చక్కగా వర్ణించినారు.
చిన్నతనంలో పిల్లలు ఆడే ఆటలను గురించి వారి యొక్క ఆనందాలు గురించి, సంతోషాల గురించి వర్ణించినారు. నీలాకాశపు నీడలలో హరిత వర్ణపు వనములలో అంటూ ఆరంభించి పిల్లల ఆటపాటలు ఎలా ఉంటాయో చెప్పారు. గాలిలో తేలుతూ, కేరింతలు కొడుతూ, పరుగులు పెడుతూ, పడుతూ లేస్తూ, ఎగురుతూ, గెంతుతూ ఆనందంగా ఈ లోకాన్ని మరిచి తమకు గాయాలవుతాయేమోనన్న బెరుకు లేకుండా, ఎవరేమైన అంటారేమో అన్న భయం లేకుండా వాళ్ళకు వాళ్ళే సాటి అన్నట్టు ఆడుకుంటారు. పిల్లలకు కల్లాకపటం అన్నది తెలియదు. అందరు మనవాళ్ళే, అన్నీ మనవే అన్న భావనతో మెలుగుతారు. మనసులో ఏ కల్మషాలు ఉండవు. ఎప్పుడు ఆడుతూ పాడుతూ ఆనందంగా, ఉత్సాహంగా, ఉల్లాసంగా, ఉరుకుల పరుగులు పెడుతూ నింగికెగిసే సంతోషాలతో గడుపుతారు.
దెబ్బలు తగులుతాయేమో అన్న భయం ఉండదు. ఆకలి దప్పుల స్పృహ ఉండదు. రాళ్లు రప్పల్లో, రహదారుల్లో ఎక్కడ పడితే అక్కడ ఆడుతూనే ఉంటారు. అలసట అనేది దరికి రాకుండా ఆడుతూనే ఉంటారు. ఈ ఆటపాటలే భవిష్యత్తులో ఎప్పుడు తలుచుకున్న మళ్లీ రాని మధుర జ్ఞాపకాలుగా అందరికీ మిగులుతాయని రచయిత్రి భావన. ఇది ప్రతి ఒక్కరికి అనుభవమే కదా.
బంగరు బాల్యం
రచన : సావిత్రి కోవూరు
నీలాకాశపు నీడలలో, హరిత వర్ణపు వనములలో, గాలిలో తేలుతు కేరింతలతో,
గడబిడ గడబిడ పరుగులు పెడుతు
పడుతు లేస్తు, ఎగురుతు, గెంతుతూ
కల్లాకపటం తెలియని మనుషులు,
కల్మషమన్నది తెలియని మనసులు,
ఆడుతు పాడుతు పరవశం మందే ఆనందపుటంచుల ఉల్లాసాలు,
మనసుల బాల్యపు క్రీడలు
ఉత్సాహాల,ఉరుకులు పరుగులు,
ఆటలలో ఆనందపుటంచులు
నింగికెగిసినా సంతోషాలు
రాళ్ళు రప్పల రహదారులు కానని,
ఆకలిదప్పులు దరికే రాని,
బంగరు బాల్యపు చేష్టలు
చిలిపి నవ్వుల చెలిమలు
ఇదియే కదా బంగరు భవితకు
మధుర జ్ఞాపికలు, మళ్లీ రాని మంచి రోజులు.